Zo…….we zijn het dipje van vorig weekend te boven gekomen, èn door…..
Tot dusverre gingen de verslagen over de gevolgen van de grote roetwolk. Hoe errug we wel niet aan het poetsen waren, de pauzeloze sleperij met zooi en wat we daarbij aten….Dat weten we nu wel. Gaan we in dit verhaaltje eens kijken naar waar we heen gaan met de hele bende. Zeg maar een verslagje van de (nabije) toekomst, of zoiets.
Zoals bekend kregen we al heel snel van de complexbeheerder een ander gebouw aangeboden. Dat stond toevallig net leeg. Fantastisch natuurlijk want zeker in de eerste paniek is een andere ruimte vinden niet eenvoudig. En is nog dichtbij ook! Hemelsbreed 30 meter verder op. Als extra konden we ook nog twee leegstaande opleggers op het terrein in gebruik nemen.
Er zijn echter een paar klein maartjes…….het is van voorlopige aard, onhandige indeling en te klein. Uiteraard hebben we het aanbod wel aangenomen en zijn aan het verhuizen geslagen. Het gebouw waarin we nu zitten is de voormalige wielvoertuigenwerkplaats met daar aan vast een bunkerachtig betonnen deel met was/toiletgelegenheid en diverse kantoorruimtes. Dit gebouw was oorspronkelijk een standaard onderhoudsgebouw dat op elk mobilisatiecomplex te vinden was. Daar aan vast gekoppeld een zgn. “klimaatkamer”, een verwarmde opslagruimte voor vochtgevoelige apparatuur zoals radio’s en optiek. Later, begin jaren ’90, werden de mobcomplexen gemoderniseerd. De grote complexen kregen moderne werkplaatsen maar in Voorthuizen werd het onderhoudsgebouw door de Biereco’s verherverbouwd. De werkplaats werd vergroot en de kantoortjes voorzien van een iets moderner interieur. Na afstoting van het complex mochten de Biereco’s nog eens terugkomen om de klimaatkamer te vertimmeren tot kleine woonruimtes.
Door de snelheid waarmee we poetsen/ de geblakerde loods leeghalen / het nieuwe hok volsjouwen slaat de chaos snel toe. Er zit nog wel iets van systeem in het indelen van de ruimtes maar daar is dan ook alles mee gezegd. De voertuighal staat bomvol, een YA 328 er uit rijden vraagt kunst cq. vliegwerk en dan nog staan 5 aanhangers buiten wegens geen plaats. Eén oplegger is volgestouwd met dozen en plunjebalen kleding en de andere raakt vol met gevulde palletboxen.
Binnen in het gebouw een volgens het basis plan logische indeling keukengroep, verbindingen, foerier en overige bende. Enige herkenbare : de kantine. Afijn kijk zelf maar. Ik zelf vind in ieder geval ieder weekend wel een onderhoudsgroep uitrustingsstuk op een volkomen onverwachte plaats….
Dussssss…..qua onderdak nu DIT .
Maar wat is DAT ??
Volgende keer meer….de Plv C-ONHGP.